Als het gaat om hartfalen in combinatie met hoge bloeddruk is monotherapie met Nifedipine volgens de richtlijnen met
betrekking tot hartfalen niet de eerste keuze. Nifedipine remt de werking van calcium, waardoor dit de spiercellen moeilijker binnen kan komen. Dat heeft tot
gevolg dat de samentrekking van spiercellen in het hart vermindert, met andere woorden: de kracht van de hartslag vermindert. Dit kan hartfalen verergeren.
Dit effect moet worden afgewogen tegen de ernst van de hoge bloeddruk en het effect van Nifedipine op die hoge bloeddruk. Bij patiënten met een hoge
bloeddruk en een redelijk tot goede cardiale functie wordt daarom vaak een proefbehandeling gestart om het effect op bloeddruk en een mogelijke verergering
van hartfalen vast te stellen. In het algemeen is aannemelijk dat patiënten die jarenlang met Nifedipine worden behandeld het middel verdragen vanwege het
positieve effect op de hoge bloeddruk zonder verergering van het hartfalen.
Nifedipine leidt in algemene zin tot minder nierfunctiestoornissen. Het starten van Captopril of Perindopril geeft iets meer nierfunctiestoornissen maar heeft op
lange termijn betere nierbescherming bij patiënten met hoge bloeddruk of hartfalen.