Medisch Contact
Uitspraak tuchtcollegeEen 56-jarige vrouw met diabetes. Ze is de dag ervoor gestart met metformine en braakt al een dag onophoudelijk. De huisarts, die de vrouw niet kent, onderzoekt haar buik, denkt aan buikgriep en schrijft domperidon voor.
Hij meet geen bloeddruk, temperatuur en zeer opmerkelijk zelfs geen glucose. Enkele uren later wordt wederom naar de hap gebeld, omdat mevrouw ademhalingsproblemen heeft. Een andere waarnemer treft thuis een patiënte aan die matig aanspreekbaar is. Deze belt een ambulance, die haar naar het ziekenhuis vervoert. De vrouw overlijdt nog dezelfde nacht, waarschijnlijk door een hypovolemische shock op basis van zeer ernstige dehydratie bij hyperglykemische hyperosmolaire non-ketotische ontregeling.
Het regionaal tuchtcollege en het Centraal Tuchtcollege laten geen spaan heel van het optreden van de arts: zijn onderzoek en overwegingen deugden niet. Hoe is het mogelijk dat zo’n ervaren arts zich niet realiseert dat de combinatie uitdrogingsverschijnselen en diabetes levensgevaarlijk kan zijn? Het staat ook duidelijk in de NHG-Standaard Diabetes mellitus type 2, maar de huisarts acht protocollen ‘weinig zinvol’. Daarmee heeft hij volgens de tuchtrechter slordig en ontoereikend gefunctioneerd, en geen blijk gegeven te beschikken over het van een (huis)arts te vergen kritisch vermogen tot reflectie op zijn handelen. De tuchtrechter acht de huisarts, die kort daarvoor een waarschuwing had gehad, niet corrigeerbaar en besluit tot doorhaling.
